Op een koude zondag ochtend op de derde dag van december hadden 13 Boreanen zich verzameldop Katerdijk 7 om het zwarte water te trotseren voor een achtervolgingsrace van 4 km. Ieder van hunhad zich met zoveel mogelijk lagen ingepakt in de hoop dat dit de kou zou tegen houden. Ook Chemene die al vroeg uit haar bed is gesprongen, stond klaar om met de Boreanen mee te fietsen en ze hard aan te moedigen.Echter zou het roeien de onbevreesde Boreanen snel weer opwarmen, alzouden de stuurtjes, Mara en Tom, zich moeten warmen aan de geachte van een snelle tijd (die hunsnel weer naar binnen zou brengen).De Boreanen lieten zich dan ook niet ontmoedigen en de boten werden rap in het water gelegd ende Kalaïs, de Chione, de Oberon en de Snelle Jelle begaven zich naar de ZRZV om zich daar te melden.
In de Oberon en in de Snelle Jelle werd geroeid door respectievelijk Anne-Lique en John.In de Kalaïs zaten Lisa, Irene, Kira, Loes en als stuur Mara. De Chione werd bemand door Jaïr, Remco,Konner en Tim Doppenberg, gestuurd door Tom.Eenmaal bij de ZRZV werden de warm geroeide Boreanen (en de ietwat minder warme stuurtjes)begroet door bekende gezichten. De Boreanen die waren vertrokken van Katerdijk 7 waren namelijkniet de enige Boreanen die de kou zouden trotseren die ochtend. Zo zouden ook Laura, Wilmar,Benstein, Aksel, Simon en van der Wal het strijdperk betreden.Bij de ZRZV konden de Boreanen zich weer opwarmen, maar dit was van korte duur. Al snel moestende Kalaïs, Snelle Jelle en de Oberon het water weer op aangezien deze boten het vlot bezet hielden.Er kon hierbij helaas geen rekening gehouden worden met het feit dat deze boten pas laat hoefdente starten. Gelukkig zijn Boreanen echte bikkels die niet bang zijn voor een beetje kou en dus haastende 7 Boreanen zich naar het vlot om te beginnen met op te roeien.
De andere Boreanen hadden meer geluk, zij konden dichter op hun starttijd het water op.Zoals eerder beschreven waren Benstein, van der Wal en Simon ook op het Zwarte Water deze dag.Nu was deze gemeenschappelijke tijd en locatie niet het enige wat deze mannen met elkaar gemeenhadden. Zo is ieder van hun lid van de Heren, zaten ze alle drie in de zware mannenploeg van 2017en kunnen ze hard roeien. En dit voormalig ploegverband kwam tijdens de winterwedstrijd goed naarvoren. Hun ongecompenseerde tijden verschilden namelijk maar 3 seconden van elkaar. Echter dreefde compensatiefactor de tijden toch weer verder uiteen. Benstein heeft uiteindelijk in een skiff dewedstrijd uitgeroeid in 18 minuten en 1 seconden (voor compensatie 17 minuten en 58 seconden),terwijl van der Wal en Simon in een 2- de wedstrijd in 17 minten en 58 seconden (voor compensatie17 minuten en 23 seconden) hebben uitgeroeid.Echter waren deze zware ballen niet de enige wedstrijdroeiers die zich op het water bevonden.Zowel Anne-Lique als de Oosterbroeken zaten in een skiff te vernikkelen, en ook Aksel en Wilmarzaten in een 4+ met twee roeiers van de Zwolsche die sommigen van jullie zeker zullen kennen (GiemBultjes en Mark Bijma). Echter gold voor elk van hun dat elke gedachte aan de kou overboord werdgegooid zodra deze helden van start mochten gaan. De oude wedstrijdfocus kwam weer terug en deroeiers zetten zich af van hun voetenbord alsof het voetenbord lava was. En zodoende werden erdan ook mooie tijden neergezet. De combinatieboot Boreas/ZRZV zette een tijd neer van 16 minuten en 49 seconden, Anne-Liquevoltooide de 4 km in 20 minuten en 35 seconden, Laura kwam na 19 minuten en 10 seconden overde finish en John zette een tijd neer van 17 minuten en 24 seconden neer.
De heren van de Chione mochten als 39 e starten die dag. Voordat dit zover was werden ze nog eventoegesproken door hun coach, Elise en werden ze op hun persoonlijke technische puntjes gewezen.Voorbereid met deze adviezen waren deze aspirant wedstrijdroeiers klaar om van start te gaan.Eenmaal van start gegaan lieten de mannen de resultaten zien van de vele trainingen waarbij ze elkeweek aanwezig zijn ter voorbereiding voor het wedstrijdroeien. Ze werden vanaf de stuurplekaangemoedigd en aangezet tot opzetjes door Tom die tijdens het typen van deze nabeschouwinghier nog steeds een hese stem van heeft, naar ik heb vernomen uit betrouwbare bronnen. Er heerstegoede gelijkheid in de boot, een mooi tempo en vooral doorzettingsvermogen, en dit vrijwelononderbroken gedurende de 18 minuten en 40 seconden waarin de mannen de wedstrijd uithebben geroeid.
De dames van de Kalaïs mochten het langst op het water liggen voordat ze eindelijk van startmochten gaan, startnummer 43 van de 43, deze arme zielen. Echter hield Mara de damesgemotiveerd met de belofte van pepernoten na de wedstrijd. En na een lange tijd wachten mocht de Kalaïs eindelijk van start gaan. Er werd hard geroeid en opzetje na opzetje werd uitgevoerd.Bij de vermeende finish aangekomen kregen de dames van de kamprechter te horen dat ze eigenlijknog niet bij de finish waren dus maakten de dames zich weer klaar in de uitpik, gingen weer van starten hebben ze zelfs nog een boot ingehaald. Echter waren toen de kamprechters in de war, en zelfsnap ik er ook geen snars van wat er nou precies is gebeurd.
Laten we het er op houden dat eruiteindelijk werd genoteerd dat er een tijd was neergezet van 22 minuten en 56 seconden. Dit was echter een hele minuut sneller dan vorig keer waardoor ze tien plaatsen hoger eindigden vergeleken met de vorige wedstrijd!Zich verheugend op pepernoten en al kerstliederen zingend vervolgde de Kalaïs na de wedstrijdafgerond te hebben hun weg terug naar Boreas en terug naar de warmte.
Hier nog de link naar de uitslag: http://zrzv.nl/images/stories/Wintercompetitie-uitslagen/ZWC_20171112_Uitslag_wedstrijd2.pdf
