Uitzonderingen bevestigen de regel dus hierbij een dubbele nabeschouwing.
Het is al weer een klein maandje geleden maar toch is het het nog waard om over de afgelopen wedstrijdwedstrijden, namelijk de Westelijke Regatta in Rotterdam en de ZRB in Tilburg te schrijven.
Vergeleken met de Damen was de Westelijke een wedstrijd zonder blik, zonder gratis pasta en zonder massages maar toch was het een bijzonder en mooi weekend. Het was namelijk de eerste wedstrijd waarop alle wedstrijdboreanen aan de slag.
Op zaterdag startten de Lichte Mannen in het HEj4+ veld. Ook John ging in een combinatie met Euros in het HEj4+ aan de start verschijnen. Ook voor Simon en Chris werd het een drukke dag door eerst in de 2- te starten en daarna meteen in de 4+ te stappen.
De voorwedstrijden waren allemaal spannend. De lichte mannen veroverden een plekje in het A-Finale en Simon en Chris lukte het om op de laatste moment het boot van Wetterwille in te halen. ‘s middags werd het tijd voor de finales. De lichte mannen trapten op een constant tempo en bleven lekker voor Theta, die bij de voorwedstrijden net wat sneller waren. Ook de zware mannencombinatie met Boreas,Vidar en Theta, gestuurd van Sianne, zette (tot de 1500) een lekkere constante tijd neer en namen zich voor om op de zondag de eindsprint nog meer te gaan knallen.
Op zondag gebeurde wat er zaterdag net niet gebeurde. Boreas vs Boreas; in het HG4+veld en dat in naast elkaar liggende banen.
Allebei boten gingen best hard van start en tot de 1500m lagen ze spannend naast elkaar. Uiteindelijk zetten de lichte mannen aan voor hun eindsprint en haalden ze Skoll nog in. Hierdoor verzekerden ze zich van een plekje in de finale. Hun finale werd weer pakkend. Als laatste uit de start moesten ze zich meteen inspannen om eerst Aegir en dan Argo in te halen. Daarna was Nereus aan de beurt. Tijdens de voorwedstrijd was het onze mannen op een halve seconde na net niet gelukt om aan Nereus voorbij te gaan. Hierdoor werd hun innerlijk beest extra aangespoord om dieper dan ooit te gaan zodat de overwinning van deze tweekamp dit keer voor hun zou zijn. En ja; ze deden het. Met een seconde voorsprong voor Nereus gleed de (bijna) Boreas-blauwe Aquilo als vijfde over de finish.
John’s Euros-boot liep op zondag ook al beter dan op zaterdag. In hun finale ontstond er zelf een spannend race tussen Aegir, Orca en Euros/Boreas waarbij tussen elke boot maar een minisecunde zat. Mooi om te zien.
En Lique? Zij had haar debut in de skiff! Haar gemiddelde tijd/500m werd steeds sneller en met de ondersteuning van Johns hard geschreeuwde aanmoedigen en Myrthes ervarene stuurtjesinstructies legde ze nog een knappe eindsprint neer en kon ze voor Dudoks roeister de finish halen.
Gaan we door naar de volgende wedstrijd; de ZRB twee weekjes later in Tilburg
De ZRB is een kostelijke wedstrijd, alleen wat ingewikkeld. In plaats van op zaterdag worden alle klassementswedstrijden op de zondag verroeid en in plaats van een gewone 2k worden er, ivm een smalle baan, knock-outs gehouden. Deze gaan over 1000m. ‘s ochtends de voorrondes als time-trial en ‘s middags een tegen een. Ook als aanmoedigende fietser is het iets intensiever omdat er in plaats van 4km bijna 10km gefietst moeten worden om van Vidar naar de start en terug te komen.
Laten we beginnen met de zaterdag. Met gewone 2k’s.
Op de redelijk vroege ochtend verscheen de combiploeg met Chris, Simon en Sianne aan de start. Met een constant tempo en een veilige afstand met Skoll lieten ze hun progressie zien die ze de laatste weken met z’n vieren hadden gemaakt. Hierdoor bemachtigden ze een plekje in de A-Finale!
De lichte mannen startten maar weinig seconden na onze zware mannen. Voor toeschouwers werd een pakkende wedstrijd geboden tussen Boreas en Proteus waarbij van een afstandje bijna niet te zien was wie nou als eerste over de finish kwam. In dit geval was het Proteus die een half secondje harder roeide dan Boreas. De lichte mannen hadden enerzijds pech dat ze in de snellere voorwedstrijd terecht kwamen. Anderzijds pakte dat op zich goed uit omdat ze ‘s middags ook nog in het LG4+ veld wilden knallen.
Na de viertjes was de beurt aan John die met zijn nieuwe dubbelpartner Jens van Argo voor het eerst in de boot ging zitten. Ze kwamen snel als derde uit de start en bleven consistent in de buurt van Saurus/Phocas. Helaas lukte het uiteindelijk niet mee om ze in te halen. Toch bleef het een goede race voor de twee roeiers om in te schatten en aan te voelen of er potentie voor meer wedstrijden samen inzit. Dit bleek goed te zitten en de twee (en hun vooruitgang) zijn as zondag in Amsterdam te bewonderen.
Daarna was het aan Lique om de strijd tegen zichzelf en andere roeisters aan te gaan. Ze bleef doorzetten, liet niet toe dat de afstand tussen haar en haar tegenstanders groter werd en roeide 15sec van haar vorige tijd af! Toppie 🙂
‘s middags om 14.44 werd het tijd voor het LHG4+ Finale (direct finale vanwege weinig inschrijvingen). 4 boten die gaan voor blik naast elkaar. Start. Saurus sprint weg, dicht gevolgd door Boreas. De afstand wordt steeds ietsjes kleiner en de aanmoedigers schreeuwden hun stem uit hun keel in de hoop dat alle dezibels in spierkracht omgezet worden. De lichte mannen lieten opnieuw hun ijzersterke wilskracht zien, hun dieselpower. Net voor de laatste 500m zetten ze uiteindelijk door en lagen ze vooraan. De weg naar blik was vrij. Dit wisten ze beter dan iemand anders waardoor ze extra gemotiveerd door bleven pushen om uiteindelijk 7sec voor Saurus stralend de finish te passeren. Als blije grinsenbakken mochten ze hun blik in ontvangst nemen en hun overige energie oprapen om keihard en vol trots ons verenigingslied te zingen zodat ook de coaches die nog aan de andere kant van het water vast zaten ervan konden genieten.
De eer voor de Boreas-dagafsluiting ging aan de zware combivier. De race leek bijna op hun voorwedstrijd. Mooi uit de start en heel dicht bij Argo in de buurt. De laatste 500m zakte Argo uit en trok de combi aan voor de eindsprint. Toch liet Argo het niet toe dat ze nog ingehaald worden en eindigde onze Boreas-combi een klein secondje achter ze. Dus de afstand met Argo ten opzichte van de voorwedstrijd werd alleen maar kleiner 🙂
Op zondag mocht Remco als kleine schattige lichte pik bij de zware eerstejaars ploeg van Gyas invallen. Zaterdagavond kreeg hij nog de kans om even bij hun in de boot te stappen om aan de nieuwe zware-ballen-haal te wennen die toch net wat meer focus op platte knieën dan dat wij het doen. Bij de eerste time-trial werden ze soepel vierde van de twaalf waardoor ze in de halve finale tegen de klassementsaanvoerder Okeanos moesten roeien. Dit keer lukte het ze om de afstand kleiner te houden dan tijdens de time-trial! Uiteindelijk bemachtigden ze een mooie vierde plek en hebben we door Remco’s goede inzet meteen een enorm aantal fans gekregen 😉
Samenvatting voor de lichte mannen: Qua tijd steeds ietsjes langzamer maar consequent eerste! Voor de finale werd er spontaan op het water nog even een verandering doorgegeven dat ze toch weer 1k in plaats van 2k moesten varen. Whoops. Maar spontaan als ze zijn konden ze dat gelukkig accepteerden en voeren ze een mooie race met als beloning een blikje 😀
Ook de combi-vier ging weer aan de haal. De voorwedstrijd was enorm opwindend. Neus tegen neus met Skoll en dat gedurende 2kilometer. Niet eens éen seconde zat tussen hun boegballetjes toen ze over de finishline kwamen. Het bleef nog even afwachten en goed op time-team kijken omdat alleen de langzaamste van de twee voorwedstrijden niet door naar de A-Finale mocht gaan. De tijd van de combi schilde gelukkig net éen seconde met een andere boot van de andere voorwedstrijd: Dus onze boyz waren door naar de finale! De finale pakte helaas niet helemaal zo uit als gewenst maar toch sloegen ze erin om een redelijk constante tijd neer te zetten.
All in all hebben we geweldige weekenden achter onze ruggen die gevuld waren met camperen, er samen voor elkaar zijn, hard aanmoedigen, harder roeien, wat (wit-)bier, zweet, tranen, veel zon, knuffels en wat (technische) leermomentjes.
