Wat voor een gaaf en bijzonder weekend hebben wij weer achter ons rug!
Afgelopen weekend zijn we voor het eerst voor dit seizoen naar de Willem-Alexanderbaan in Rotterdam (lees: Wab ergens in de polder) gereisd. De meeste roeiers verbindt een klassische haat-liefde met deze baan, waarbij de haat vaak overhand neemt. Dit gebeurt vooral bij wind. De Willem-Alexanderbaan is namelijk een vrij nieuw aangelegde roeibaan die logistisch gezien goed doordacht is met een aparte oproei- en racegedeelte en breede fietspadden. Alleen is er in de omgeving van sowieso 1 kilometer geen enkele boom te vinden die het roeiwater voor wind zouden kunnen beschermen. Dus niet zo handig voor een wedstrijdbaan. Maar terug naar dit speciale weekend.
Het weer speelde fantastisch mee. Toen we op zaterdagochtend om veel te vroeg in Rotterdam arriveerden, was het water glad en beloofde het een warme, (bijna) windvrije dag te worden. Ook de stemming zat ondanks het vroeg opstaan goed. De mannen hadden er zin in en ook stuurvrouw Myrthe kwam met een extra lading endorfines en een oversized glimlach aangedanst 😀
Voor zaterdag stonden er voor Boreas anderhalf ploegen op het programma: 4 van de Lichte Mannen wilden zich in het Hej4+ klassement bewijzen en Jorick mocht in een lichte Sauruscombi 8 meeroeien.
De lichte mannen startten in voorwedstrijd 3 van 4 en het doel was om ‘s middags nog een keer te kunnen starten. De eersten en de twee tijdsnelsten tweede mochten door naar de A-Finale en de overige tweeden en derden mochten door naar het B-Finale.
De eerste paar meters verliepen weer wat moeizaam maar daarna zag je de mannen op gang komen. Okeanos, de klassementsaanvoerder ging meteen met een paar flinke halen afstand nemen van de rest dus de echte strijd bleef tussen Boreas, Laga en Njord. Tussen de eerste 500 en 1000meter voerden de lichte mannen het tempo op zodat ze aan Laga en Njord voorbij konden roeien. Dit wisten ze tot de finishline vol te houden. Omdat alleen de twee tijdsnelsten tweeden door naar de A-Finale mochten, was het nog even afwachten hoe de laatste voorwedstrijd ging. Met 7.28min was Boreas netjes 1sec sneller dan een Saurus/Triton combi en mochten onze mannen door naar de A-Finale.
In de tussentijd zat Jorick in een lichte acht die als Saurus-Boreas-Theta-Maastrichtse-combi aan de start ging. De aanmoedigers aan de kant hadden hun eigene challenge om in een ademhaling alle roeiers van de boot tegelijk aan te moedigen, dus iedereen vermaakte zich prachtig. Hoewel ze nog nooit in deze opstelling samen hadden getraind, zag het er vrij goed uit en haalden ze het B-Finale.
Nog geen uur later lag de rest van Joricks ploeg weer startklaar. Okeanos, Argo en Vidar lagen vooraan het veld terwijl Boreas, Gyas en Triton achterin dicht bij elkaar lagen en het spannend maakten. Boreas kwam als laatste uit de start en bleef in deze positie tot de 1000m. Daarna was de afstand tussen de boten zodanig gedaald dat de lichte mannen door hun tempo vast te houden Triton en Gyas in konden halen en als vierde eindigden. 6 klassementspunten erbij. Check.
Dag 1 eindigde goed met het B-Finale van de lichte mannen 8ten waarin hard werd gevaren en de regenboogcombi wist de vierde plek te bemachtigen.
Dag 2 begon weer relatief vroeg, vooral voor stuurtjes en roeiers die helemaal uit Zwolle moesten komen, roeiers die op Bevrijdingsdag hard moesten werken… en voor brakke bestuursleden.
Ook de zondag beloofde weer een vrolijke, lekkere dag te worden.
Simon en Chris zijn na afgelopen wedstrijd op zoek gegaan naar ongeveer even sterke tegenstanders die eventueel zouden willen combineren. Dit was gelukt, dus gingen ze het weekend daarop meteen naar Eindhoven voor een uitprobeertraining met Ruben & Ruben. Op zondagochtend gingen ze vervolgens als Boreas-Theta-Vidar-combi in het G4+ veld aan de slag. De dag ervoor was er nog even onrust omdat het eigenlijke stuurtje een hersenschudding kreeg. Gelukkig is Sianne geen moeite te veel, en reisde ze vroeg ‘sochtends mee naar Rotterdam om de vier mannen over de baan te schreeuwen. En schreeuwen was nodig; Skoll, Aegir/Vidar en de Boreas-combi lagen best dicht bij elkaar en het gold om Aegir/Vidar in te halen. Het was een spannende race met een bizarre eindsprint, waardoor alle drie de boten dichter bij elkaar kwamen. Maar secondjes verschil. Helaas was het deze seconde die het verschil uitmaakte om door naar het finale te mogen en waren de roeiers al op een vroeg tijdstip klaar met hun wedstrijd. Toch kunnen we erg positief terug kijken naar hun race. Lekker bij het veld gebleven en vooral tijdens de eindsprint lieten ze zien dat er nog meer in ze zit. Dus hopelijk voor herhaling vatbaar.
Toen de zware mannen zich net klaar maakten voor de start begon het drama van de lichte mannen. Hun slag had erg last van zijn knie en een uurtje later bleek hij allergisch op de geslikte medicatie te reageren. Dus vooral snel naar de dichtbijzijndste huisartsenpost. Terwijl Remco half aan het verstikken was, begonnen de anderen zich af te vragen wat met hun race zou gebeuren. Niemand had ermee gerekend dat dit zou gebeuren dus was de vijfde roeier ook niet helemaal voorbereid om goed in te kunnen wegen. Geen andere vereniging had lichte roeiers nodig, aangezien alle 8ten twee keer moesten starten en het andere lichte veld pas 5uur later plaats ging vinden. Ook Aksel had net een boord lekkere gratis pastasalade te veel op om makkelijk in te kunnen vallen.
Nu moet er bekend zijn dat er dagen zijn, waarop lichte roeiers daadwerkelijk twee strijden aan gaan. Eentje twee uur voor de start, nog op het land en eentje in de boot op het water. Een lichte roeier mag maximaal 72,5kg wegen en het bootgemiddelde mag niet boven de 70kg komen. Dit is door omstandigheden, of zoals dit weekend onverwachte gebeurtenissen, niet altijd even makkelijk haalbaar.
Omdat er op dat moment geen andere keuze was werd besloten om in ieder geval te proberen om met z’n allen op gewicht te komen. Dus: Zo veel mogelijk kleren aan, het liefst met regenpak, en in de warme middagzon hardlopen. Tussendoor een kijkje op de weegschaal nemen en door om op de wattbike nog meer uit te zweten.. snel naar de WC en door om te checken of inwegen al mogelijk was. Gelukkig waren Chris, Sianne en John er op dat tijdstip nog. Als ex lichte roeier/stuurtje, en verpleegkundige wisten ze de roeiers rustig maar actief te houden en konden ze de situatie goed inschatten, overzien en controleren dat alles goed ging. Want liever een wedstrijdje niet starten dan gesloopte roeiers hebben!
Uiteindelijk door het doorzettingsvermogen van Joost, de aanmoedigingen van de ervarene supporters en de inzet van de ploeg kon er, ter verbazing van de aanwezige kamprechter, toch nog op tijd en op gewicht worden ingewogen. Dus snel de tank weer opvullen met eten, zout en water om zo fit mogelijk aan de start te kunnen verschijnen.
Dit bleek het geval te zijn. Zo snel als nog nooit kwamen ze uit de start en lagen, anders als de dag ervoor, meteen vooraan. Omdat het licht gevorderde veld dit keer maar drie boten bevatte, was het race best overzichtelijk. De mannen voeren met een steady tempo over de baan, terwijl de andere ploegen steeds meer uitzakten. De afstand tussen Boreas en Skoll/Vidar werd dan ook steeds groter; eerst 1 dan 3 dan 6 en uiteindelijk 9 seconden verschil zaten tussen de twee boten. En dit betekent maar 1 ding: BLIK voor Licht ’18. Een bijzonder moment voor Jair, die nu ook beginneling af was, voor Jorick die spontaan slag van de boot mocht zijn en een bevestiging voor Joost dat al het drama echt de moeite waard was.
Voor het eerst mocht een Boreasboot bij het erevlot van de Willem-Alexanderbaan aanleggen en voor het eerst mocht Aksel bij een wedstrijd het verenigingslied inzetten. B’vo! Daarna vloog stuurvrouw Myrthe met een grote boog het water in en mocht ze aansluitend als nieuwe slag terug roeien.
Na 10uur op de Wan was het tijd voor Lique om voor het eerst met haar dubbelpartner Zilla van Saurus in de boot te stappen. Omdat skiffen soms wat eenzaam is, wilden allebei dames de wedstrijd graag in een dubbeltwee starten. Gelukkig was dit mogelijk in het beginnelingen veld.
Hun race verliep best soepel. Tot de 1000m lagen ze heel dicht naast Gyas maar het lukte hun 0om aan Gyas voorbij te gaan en ze met 10sec achter te laten. Een mooie race Dames!
Samenvattend kan er alleen gezegd worden dat het een prachtig weekend met knappe roeiprestaties, lekker weer en vooral een mooie sfeer binnen de ploegen, tussen de roeiers en coaches en ook tussen verschillende verenigingen. Bedankt aan Willem-Jan voor het rijden van de Bowa en bedankt aan iedereen voor het starten, het sturen, het aanmoedigen en het doorzetten.
Tot volgende week voor de Rottebokaal (compo) en tot over twee weken voor de Westelijke Roeiregatta, weer in Rotterdam!
